Jak obserwuję to wszystko z boku widzę, że bycie tatą nie jest łatwe.Szczególnie w tych pierwszych latach, kiedy dla Dziecka Świat bardzo często kończy się na przepełnionych mlekiem piersiach :) A przecież tata też kocha, też chce spędzać czas ze swoim Maleństwem i być jego ostoją w chwili smutku. Niestety w tym zakresie Tatowie mają niewdzięczną rolę. Muszą często „zabiegać” o względy Szkraba, by Ten „wybrał” przytulenie się do szanownego taty zamiast mamy. Tym bardziej widzę jaki trud Tatowie muszą wkładać w budowanie relacji z Dzieckiem. Odnoszę wrażenie, że Dziecko do mamy jest przywiązane „z urzędu” natomiast Tata się czasami musi nieźle nagimnastykować, żeby choć buziaka skraść. No tak jest.